هرچه مدرسه را با نشاط‌تر کنیم، دانش‌آموزان و فارغ‌التحصیلان موفق‌تری را تحویل جامعه می‌دهیم. این شادی می‌تواند همان 
نشاط علمی باشد که به دست معلمان و مسئولان آموزش و پرورش تحقق می‌یابد. این گزارش پیشنهادهایی را برای داشتن مدرسه‌ای با نشاط ارائه می‌دهد و تأکید دارد که باید در کیفیت کار مؤسسات آموزشی تجدیدنظر کرده و به شاخص‌های نشاط در چارچوب آن مفهوم بخشید چرا که اگر قرار است پیشرفتی در جامعه حاصل شود، باید از مدرسه آغاز کرد. مدیر مدرسه عامل بسیار مهمی است که می‌تواند جمعیت زیادی را تحت تأثیر قرار دهد. مدیر می‌تواند مدرسه را به یک جایگاه ارزشی مبدل کرده و با راهکارهای مختلف و با ایجاد شادی و نشاط، مدرسه را جایگاه رشد و بالندگی دانش‌آموزان کند و به آنها احساس اعتماد، سربلندی، توانایی و غرور هدیه دهد.
نسل جوان به محرک‌هایی که نشانه‌های زیبایی و سرزندگی و شادابی در آنهاست تمایل و علاقه بیشتری نشان می‌دهند. تأمین نشاط و شادابی در محیط ابتدا از مدرسه آغاز میشود لذا ایجاد نشاط و شادابی در مدرسه از ورودی مدرسه تا داخل کلاس‌های درس، ضروری است.
با نشاط کردن فضای فیزیکی مدرسه، موجب افزایش کارآیی و یادگیری در دانش‌آموزان میشود و ایجاد روابط انسانی مطلوب میان ارکان مدرسه ضروری است. زیرا شرایط مطلوب کار موجب تقویت روحیه معلمان و افزایش میل و رغبت و علاقه آنان به کار و غرور و افتخارشان در سیستم مدرسه خواهد شد.
معلم، دانش‌آموز و مدیری که از کار خود لذت نمی‌برند در حقیقت کاری نمی‌کنند. افراد زمانی بهتر کار می‌کنند که از آن احساس لذت داشته باشند.
معلمانی که از روش‌های فعال تدریس استفاده می‌کنند، کلاس‌های شادتری دارند. مشارکت دانش‌آموزان در درس و آموختن، آنها را از کسالت و بی‌حالی خارج و شادابی و نشاط را در آنان تقویت می‌کند.
آموزش و پرورش ارزش‌های انسانی همچون ایمان، عشق، امید و جوانمردی به کودکان و دانش‌آموزان آنان را در راه تحصیل موفق‌تر می‌کند و این ارزش‌های انسانی را می‌توان با سادگی و جذابیت و با استفاده از کتاب‌ها، فیلم‌ها و نمایش‌ها به دانش‌آموزان آموزش داد. ایجاد رابطه دوستانه با کودکان و نوجوانان و معرفی الگوهای مناسب و تشویق کردن و ارزش‌گذاری برای ایجاد حس عزت و اعتماد به نفس و در نتیجه احساس لذت و شادی از فعالیت به عنوان یکی از ارکان آموزش باید مورد توجه قرار گیرد.
آموزش روابط اجتماعی نیک به دانش‌آموزان و توجه به معیارها و ملاک‌ها و عوامل شادی‌آفرین در سنین مختلف مهم‌اند زیرا برآورده شدن احتیاج‌های اساسی جسمی و روانی در دوران کودکی عامل وجد و سرور است.
در دوران نوجوانی پذیرش از سوی اعضای خانواده و گروه همسالان و نیز ابراز موفقیت در کارهای شخصی و امور تحصیلی شادی‌آفرین است و در جوانی و بزرگسالی، کسب مهارت‌های لازم برای تصدی شغلی، پیشرفت در کار و تحصیل، موفقیت در کارهای هنری و ورزشی احساس وجد و مسرت را به ارمغان می‌آورد.
از سویی دولت نیز برای افزایش شادی میان افراد جامعه، به ویژه در میان کودکان و دانش‌آموزان بهتر است:
الف ـ از پخش برنامه‌هایی که مروج خشونت‌اند جلوگیری کند.
ب ـ به رسانه‌های جمعی کمک کند تا محبت را ترویج کنند و مبلغ زندگی متعادل باشند.
ج ـ تکریم و سپاس از طبیعت را آموزش دهند و روش زندگی افرادی را تبلیغ کنند که الگوی خدمات ایثارگرانه بوده‌اند.
دـ شغل، بهداشت، درمان و هزینه‌های معیشت مردم را تأمین کند تا نگرانی آنان در این زمینه از بین برود.
هـ ـ به آموزش این نکته که تلاش فی‌نفسه ارزشمند است و کار و کوشش باعث برخورداری از بهداشت روانی مناسب میشود، بها دهد.
یکی از دغدغه های مسئولین مدرسه در طی سال تحصیلی، ایجاد نشاط در مدرسه بین دانش آموزان است. ایجاد شور و شعف خود به خود به وجود نمی آید، بلکه برای ایجاد آن در مدرسه یک سری ابزار و لوازم و امکانات لازم داریم. مدیر مدرسه می تواند با یک برنامه ریزی دقیق و استفاده بهینه از امکانات موجود، با ایجاد یک محیط آموزشی با نشاط، توانایی یادگیری و انگیزه دانش آموزان را افزایش دهد. در زیر پیشنهاداتی از سوی دانش آموزان مدارس مختلف ارائه شده است که می تواند ایده های جدیدی را به مدیران و مسئولین مدرسه و معلمان پرورشی ارائه دهد.
۱) تأسیس بانک جایزه و تشویق دانش آموزان با ارائه کارت امتیاز
۲) برپایی جشن های شادی و مسابقات مختلف
۳) تقویت و توسعه بازدیدهای علمی و تفریحی
۴) تشکیل نمایشگاه های متعدد با مشارکت دانش آموزان از دست سازهای کارهای تحقیقی امور آموزشی و پرورشی
۵) ورزش صبحگاهی به صورت دسته جمعی قبل از شروع کلاس
۶) دعوت از دانش آموزان موفق مدرسه جهت صحبت سرصف
۷) تشویق و تقدیر از فعالیت های کوچک و کم ارزش از نظر دیگران
۸) زیبا و جذاب کردن محیط مدرسه و استفاده از رنگ های شادی آور در کلاس ها- سالن ها- دیوارهای حیاط
۹) توجه به رعایت بهداشت فردی دانش آموزان
۱۰) مشارکت مؤثر اولیای دانش آموزان در انجام امور مدرسه
۱۱) پرهیز از ایجاد تنش در مدرسه
۱۲) پرهیز از تنبیه- توهین، سرزنش، تحقیر در مدرسه
۱۳) اجرای روش های تدریس فعال با محوریت کلاسی بانشاط
۱۴) نصب عکس دانش آموزان ممتاز در تابلوی اعلانات
۱۵) توجه خاص به زنگ تفریح
۱۶) نمایش فیلم و اسلاید در مدرسه
۱۷) تقویت فعالیت های هنری در مدرسه: گروه تئاتر- گروه سرود
۱۸) حضور فعال آموزگاران با نشاط همراه با ظاهری مناسب و آراسته
۱۹) پرهیز از بی انضباطی و بی عدالتی در مدرسه
۲۰) تقویت امید به آینده در دانش آموزان
۲۱) بررسی عوامل مؤثر در افت تحصیلی و ترک تحصیل دانش آموزان
۲۲) تقویت احترام متقابل بین دانش آموزان و دیگر کارکنان مدرسه
۲۳) تهیه کارت تبریک به مناسبت تولد هر یک از دانش آموزان و حتی آموزگاران
۲۴) توزیع شیرینی به مناسبت های مختلف از جمله جشن ها و میلاد ائمه بین دانش آموزان
۱) شروع فعالیت کلاس با قرائت سوره ای از قرآن و حفظ آن از طرف دانش آموزان.
۲) تدریس به روش های مختلف از جمله با شعر، نمایش- نقاشی و هر روش دیگری که منجر به یادگیری بهتر دانش آموزان در سر کلاس درس می شود.
۳) مسئولیت دادن به دانش آموزان به صورت نوبتی در کلاس.
۴) گذشت و بخشش درمورد اشتباهات دانش آموزان و سخت گیری کردن در برخی موارد برای دانش آموزان بی قید و بی خیال.
۵) یاد دادن و تشویق دانش آموزان برای درست کردن کاردستی بدون دخالت والدین به منظور تقویت توانایی های فردی و اتکا به نفس.
6- وضعیت فیزیکی کلاس شامل رنگ، نور، چینش نیمکت ها، تهویه و تعداد دانش آموزان
7- اهمیت دادن به هدف در آموزش و تقویت انگیزه درونی
درباره این سایت